6 Şubat 2011 Pazar

Gözleri görmeyen kalp kapakçığım

Çok sakinim , keyfimin kahyaları oradan oraya kaçışmış gibi, nerede saklanıyorlar kim bilir? sepya bir odada bunları yazıyorum, hani derler ya su akar yolunu bulur, ben yolumu bulamıyorum tanımını yapamadığım bir yolda savruluyorum sadece, benim için en doğru yol içe dönük ve özümde birisi olmam sanırım. herşey başıma geldi fakat hiçbirşey güvenimi kıramadı , eğer bana bu güveni sağlayan tanrıysa ona minettarım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder